نصيحت در آموختن علم و دانش

پــســرم نــور بــصــر قــوّت دل          از پـس عـمـر ، تـو بـر مـن حاصل

بـعـد مـرگـم نـشــود ديــد مــرا          خـاك بين من و تـو هـست حـايل

نـيـسـت امـكـان تـكـلّـم بـا مـن         چـونـكه ايـن امـر بـود بس مشكل

هر چـه خـواهي بـگو الآن آسان         چـونـكه ايـن امـر بـود بس مسهِل

گـوش كن هر چه نصيحت گويم         گر به خوشبختي تو هستي مايل

رنــج بــايـد بـري از جــور فـلـك            در صـف تـجـربـه بـاشـي سـائل

سعي كن در طلب علم و عمل            بــر روي تــا شـوي از آن كــامل

آن زمــان مـفـتـخر از نـام مـنـي           كـه شـوي پـيـش خـلـايـق قـابل

كــه در آيــي بــه مـقـام دانـش            نـام تـو هــم بـنـشـيــنــد در دل

هـــنــــر و عـــلـــم اگــر آموزي           شـرط باشـد كه تـو باشي عامل

آن گه از شوق كنم مـن شادي            بـشـكـفد شوق گُل مـن از گِـل

بعد ازآن خاطر من آسوده است            كـامــدي بــر هــدف مــن نـايـل

از خــط دفــتــر اجــداد و زمــان            نـــشــود نــام " مـحّـمـد " زايـل

                             

                               حاج محمّد انالوئي دبير ادبيات فارسي چادگان

فروغ هنر

فروغ هــــــــــــــــــنر نور یزدان معلم               تـویـی رهـبـر جـمـلـه عـالـم معلم

تو شمعی،فروزی به شبهای ظلمت              نـــمـــایــی ره رســتــگــاری معلم

تو ابــــــــری ، زرحمت بیاری به عالم              کـنـی شـوره زاران گلـستان معلم

تـو در " یـوثـرون " گزیـــدی ره عـشق              تو یکتا شـهید " اَنـا الـحـق " معلم

خـــدایـــت ســتــوده بـه آیــات قــرآن              سـزاوار تــمــجــیــد خــالــق معلم

تو مجـذوبی و سالک  انـدر ره عشق              کـــنی حمــل " بـار امـانـت " معلم

همـــــــــه آسمـان نـاتـوان از قبولش              تـــو بــالاتـــر از آســمـــانــی معلم

اگــر جــمــلــه جـنت خدایت ببخشد              نــــگنجی در آن بـس بـزرگی معلم

تـو در فـقــری و حـاتــمـان دو عــالـم               به جـــــودت بـرند رشک دایم معلم

کـه " الفقر فخری " بـیان پیمبر (ص)              گــواه اســت بــر شـــــاهکار معلم

تـــــو رمزی خدا را تجـلی به هستی              به فـــکر اول ، آخر به خلقت معلم

خــدا گــونـه ای جـانـشـیـن خـدایـی              درون  جهــــــان  تـجـــــــلی معلم

مـحـمـّـد زبـان الـکـن و خـامـه عـاجـز              از ایـــــــن وصف بی انتهایی معلم

 

                                                حاج محمد انالوئی دبیر ادبیات فارسی چادگان

                                                                

ادامه نوشته

داد از جدایی

اشعاری در قالب دو بیتی ، زبان حال ولی اله نوروزی در مرگ برادرش "مرحوم عزت اله نوروزی"

                        

   

ســلام مــن بــه تـو ای نـور دیــده                ز مــرگ تـــو کــمــر بــر مــن خمیده

سـفـر کـردی کـه بر گشتی ندارد                دلــم ، قـلــبـم از ایـن غـم هـا دریده

                                  **************

ز داغ تـو کـمـر بـشـکـسته ام من                بـه راهـت مـنـتـظـر بـنشسته ام من

ولـی دانــم نـمـی آیـی تــو دیـگـر                 در ایـن طوفان غـم گم گشته ام من

                                  **************

بـر آرم نـالــه و شــیــون عــزیــزم                 بـه جـای اشک از چشم خون بریزم

ولـــی فـــریـــاد از داغ جـــدایـــی                هـمـی دانـم از ایـن غـم بـر نـخـیـزم

                                  *************

جــگــر ســوزد مـرا داد از جـدایی                 خــدایــا داد و فـــریـــاد از جــدایـــی

نـدارم چـاره ای جـز صـبـر ای گل                 جــدایـــی و جــدایـــی و جــدایـــی

                                  **************

الا ای یـــــادگـــــار مـــــادر مـــــن                بــه دوران هــم پــدر هــم سرور من

چـرا رفـتـی مـگـر رنـجـیدی از من                نــدانــســتــم چــه آمــد بـر سر من

                                  **************

کـنـون بـر خـیز و با من گفتگو کن                از ایــن داغ دل مــن جــســتـجـو کن

تو می دانی جدایی دردناک است                دلم از غصه و غم شست و شو کن

                                  **************

تــو ای زیــبــا  گــل مــن ای برادر                ســر از خــاک لــحــد اکــنــون بر آور

تــمــام دوســتــانــت نــاله دارنــد                بــیـا بـنـشـیـن تــو هــم بـا مـا بـرابـر

                                  **************

بــه دار عــاقــبـت رفـتـی تـو تـنها                ولـی هـم بـردی از مـا روح و جـانـهـا

تـو شـادابـی و مـا غمگین و نالان                بــســوزد جــان مـــا و جــان مــاهــا

                                  **************

کـنـون از بـهـر من هم کن دعایی                دعــایــی ســـوزنــاک رنـــگ خــدایی

که بـعـد از تـو کـنـم صبر از غم تو                 بـــســـازم بـــا غـــم  تـــو و جـدایـی

                                  **************

بــرایــت چــادگــان آزرده گــردیــد                 دل هـــر آشـــنـــا رنــجــیــد و لـرزید

" انــالــو " اشــک ریـزان در غم تو                دلش چاک است این ماتم چوبشنید

               

                                            " تقدیم از پسر دایی شما حاج محمد انالوئی "

پول

اشعاری در قالب دوبیتی در قلمرو فکاهی و طنز

ز بی پولی دلم اندر دلم ریخت          هـمه دیـوار و سقف کاگلم ریخت

جوانی و نشاطم رفت از دست         که برگ وساقه ام باحاصلم ریخت

                                               

                             **************

شب و روزم به خودمی خوانی ای دوست               هـمه درد دلـم مـی دانـی ای دوست

ولی بی پولیم بدداغ و دردی است           از ایـن بابـت مرا می رانی ای دوست

                                             

                             **************

مراچون پول باشدشادم و شاد         ز شــادابــی تــوان آواز ســـر داد

ز بی پولی همه افسرده حالم          امان از دسـت پـول ، فریاد ، فریاد

                                               

                              **************

هرآن کس راکه پول بسیارباشد        مــر او را زنــدگــی پـر بـار بـاشد

ولی بی پول کارش زار زاراست        شب وروزش غصه اش درکارباشد

                                               

                              **************

الا ای اسـکـنـاس بــی مـروت          چـرا بـایـد خوریم سیلی و چوبت

کـسـان را آبـرو در پـنـجه ی تو          هـلاکـنـد مــردمــان در آرزویـــت

                                                " حاج محمّد انالوئي دبير ادبيات فارسي چادگان"

اشعاری در قالب قصیده در وصف روستای انالوجه

روستای انالوجه که دردامن کوه است            سرسبز و قشنگ و باشکوه است

هــمــســایــه ی خــوب ایــن دالانـکوه            در کالـبـدش چو جــان و روح است

زیـــرا کـــه دری بــه روی کــوه اســت             هــمــوار تــریـــن راه گـــروه است

چـون سـابـقـه اش قدیم و خوب است            هــم مـعـتـبـر و ز عـهـد نـوح است

ایـن کـوه کـه هـمـچـو یـک کتاب است            این ده چوفصول و هم شروح است

خــلــقــی بــه عــمــل مــطابــق دیــن            در تــرک گــنــاه چــون نـصوح است  

ایــن کــوه چــو ســرزمــیــن مینوست            هــم جــلــوه ای از نــور الـوه است

پــاک اســت و مــقــدس و بــهــشتی            چــون آیــه ی قدّوس و صبوح است

امــروز کــه رحــلــت خــمـیــنی است          آن کس به جهان که درسطوح است

آن مــرد ســخـــن رهــبــر دیـن اسـت             کارش بــه جهان فتح الفتوح است

از  تـــــیـــــغ  کـــــلام  قـــــاطـــــع  او             ظالم بــه عـذاب و بر سطوح است

ایـن جمع که شیفته ی خمینی است            هـم نـعـره زن هــات الـصبوح است

زیــن جــمــع ســلامــی بـــه روانـــش            روحـش کـه بـزرگ و پـر فتوح است

                                     " حاج محمّد انالوئي دبير ادبيات فارسي چادگان"

معلم

هرکس که معلم است عاشق به خداست      چـون رسـالـت عشق ز کار انـبیاست

چـون شمع کـه نـیّـت بـه عمل فاش کند      ایـن شـعله ز رخـسار مـعلم پیداست

یــک چنـد بــه راه عــلـم و دانـش رفـتـم       بـر خــرد و کــلان نــســل آدم گـفـتـم

کـس قـدر نـدانــسـت و من ارزش عـمـر       تـــا دانـه ای از  دُرّ مــعـانـی سـفـتـم

آن جــا کــه عنـایــت خـدا در کـار اسـت       هرکس که کنددهن کجی بیماراست

هـم تـوشه ی اخـروی و هم لـذّت دهــر       در کار معلم است که آن پـربـار است

خـــورشــیــد بـه زیــر ابـر مانـد ؟ هـرگـز       کـس قـدر مـعلمـش بـدانـد ؟ هـرگــز

چــون سخــت بــود قـدر شنـاسی از او       پس خاطره اش به ذهن نماند ؟هرگز

ارزنــده تـرین کــار جــهــان تـعلیم است       آغــاز کـلام حـق ، بـدان تـعـلیم است

چــون کار مـعـلـم اسـت این گوهـر نـاب       پـس ارزش و اعـتـبـار آن تـعلیم است

                                                     " حاج محمّد انالوئي دبير ادبيات فارسي چادگان"