چادگان عقد زمرد
الا اي چادگـــان اي زاد گاهــــم بهيـــــــــن شهرها از ديـــــدگاهم
به دور از اصفهان تو مي درخــشي اميد است تا ابــد فرخنـــده باشــــي
به ايران شهره وخوش نام گشــتي براي اصـــفهان شهنـــــام گشــــتي
به اصفانــــت اگر جايـي نمي بود به دنيــــا ز اصفــــهان نامي نمي بود
"به تابســتان كه گرما رو نمـــايد" فغـــــان از عالــــي و دانـــــي برآيد
به شهر چــــادگان آي و ببـينش سري بر آســــتان ســـاي وببيــــنش
زسرسـبزي اين خــــاك گهر ريز به چشــــمانت بمـــــال وگردن آويـز
چه لــذت دارد اين آب وهــوايش زشهر ومردمـــــــــان با صفــــايــش
صفاهان را اگر باشــد صـــــفايي صفا از چادگـــــان دارد خــــــدايــي
عروس عالمين گر اصـــفهان است به گردن عقد زيبـــا چـــادگان اســت
بهاران بيشـــه ها همـــچون زمرد هزاران شـــخـــص در حال تــــــردد
براين منزلگه همچون بهشـت است كه دهقانش چنين مينـو سرشــت است
كنار زنـــــده رود ونعمـــــت آب همه شادند هم از شيـخ واز شـــــــاب
صفــاي جاوداني دارد ايـــن شهر هــــواي زندگانـــي دارد ايـن شـــهر
اگر خواهي هميــشه زنده باشـــي زدود اصفـــهـــــان آســـوده باشـــي
به ايـــن فردوس اعــــلا رو بيـاور دمــــي از زنــــدگانـــي را ســــرآور
كه تا يابي تو طــــعم زيستـــن را علـــــاج قلــــب وبيمـــاري تـــن را
مــــهيا مـــسكن وويـــلابرايــت در ايـن عـــــمران توراويلاســـــرايت
مهيا خوردن وگشتن در اين دشـت كه مي ارزد به گرگــــان وبه صد رشت
اگر خواهي تو عـــــــمر جـاوداني ببايــــــد تا ابد اين جـــــــا بمــاني
"انالو"مجـــملي از شــرح آن گفت ازايــــــن عقد زمرد دانه اي ســــفت
محمّد انالويي دبير ادبيات فارسي چادگان
